De laatste pouledag van onze NGF-competitie bracht ons naar De Golfhorst, waar we het mochten opnemen tegen The Duke. En alsof de golfgoden ons gunstig gezind waren, stonden alle seinen op groen: prachtig weer, goed verzorgde fairways, greens die redelijk rolden, en een rough die enkelhoog was – of, zoals sommigen van ons het noemden: “verraderlijk diepgroen moerasgebied waar ballen voor altijd verdwijnen.”

Maar goed, wij kwamen niet om te klagen, wij kwamen om te winnen. En dat hebben we gedaan. Met overtuiging zelfs: 20-2 werd het eindresultaat in ons voordeel. Daarmee sloten we de poulefase af in stijl én met champagne, geschonken door onze captain himself. (Let op: met kurk, bubbels en een brede grijns.)

Het dessert – want ja, daar draait het uiteindelijk allemaal om – was deze keer een klassieke Dame Blanche rijkelijk overgoten door warme chocolade. Altijd goed, altijd feest. En uiteraard verlieten wij als allerlaatsten het terrein. We zouden niet weten hoe het anders moet.

Met vier overwinningen op rij eindigen we op 8 punten, en een indrukwekkend hole-saldo van +60 (74 gewonnen vs. 14 verloren holes). Daarmee verzekeren we ons niet alleen van het kampioenschap in onze poule, maar ook van een plek in de kruisfinales voor het landskampioenschap in de Hoofdklasse Heren 50+.

De exacte locatie van die finales is nog onbekend, maar de data staan al genoteerd in alle agenda’s: 22 en 23 mei. Clubs gepoetst, toetjes verlangd, teamspirit op scherp. We zijn er klaar voor.